Zaburzenia miesiączkowania
Według statystyk, z zaburzeniami miesiączkowania boryka się około 20% kobiet. W grupie faktów są one objawem nieprawidłowości organicznych lub czynnościowych w układzie kobiety, i ich przyjmowanie obejmuje zazwyczaj terapię hormonalną. Wszystkie osoby zauważające obok siebie pewne zaburzenia połączone z menstruacją zachęcamy do polskiej przychodni ginekologicznej w Warszawie!
Zaburzenia miesiączkowania mogą nastąpić u każdej panie w okresie od około 9.-16. roku bycia (lub z momentu, jak powinna pojawić się pierwsza miesiączka) do około 45.-55. roku życia, czyli menopauzy. Prawidłowy cykl miesiączkowy istnieje od 25 do 35 dni, długość krwawienia ma od 3 do 7 dni, zaś fizjologiczna utrata krwi – od 30 do 80 ml. Co do zasady, zaburzenia miesiączkowania dotyczyć mogą każdego z tychże elementów – w razie zauważenia u siebie wszystkich nieprawidłowości należy jak najszybciej udać się do ginekologa.
Objawy zaburzeń miesiączkowania
Do powszechnie występujących objawów zaburzeń miesiączkowania zalicza się:
znaczne wydłużenie lub ograniczenie czasu pomiędzy miesiączkami,
nagłe bardzo bogate lub złe krwawienia,
dolegliwości bólowe (brzucha, narządów miednicy, pleców), nudności, wymioty,
plamienia pomiędzy miesiączkami,
bardzo oryginalna, jasnoczerwona krew miesięczna lub pojawianie się skrzepów krwi.
Wiele osób nie bagatelizuje mówienie tego standardu objawów, traktując je za coś normalnego. Takie myślenie to błąd! Nawet drobne koleje w właściwych do tej pory miesiączkach potrafią być kluczem, iż w układzie dzieje się coś złego. Należy to bezwzględnie zachować czujność, obserwować nasz system natomiast w razie zauważenia czegoś niepokojącego natychmiast zgłosić się do lekarza.
Leczenie zaburzeń miesiączkowania
Po wprowadzeniu charakteru zaburzeń miesiączkowania również ich podstaw, rozpoczyna się odpowiednie formy leczenia. Zazwyczaj polega ono na terapii hormonalnej – kobietom wykorzystuje się przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, zaś w razie potrzeby – także przeciwzapalnych i/lub przeciwbólowych. Umożliwia to m.in. uregulować długość cyklu a okres trwania krwawienia, jego obfitość, pomaga minimalizować dolegliwości bólowe itp. W poszczególnych przypadkach konieczne bywają zabiegi z poziomu chirurgii ginekologicznej –usunięcie błony dziewiczej, usunięcie torbieli na jajnikach itp.
Wszystkie osoby borykające się z zaburzeniami miesiączkowania zapraszamy na wizyty do naszej specjalistki z poziomu ginekologii – oferujemy profesjonalną opiekę, indywidualne rozwiązanie i pełne poszanowanie intymności!
Najczęstsze zaburzenia miesiączkowania
Jest wiele sposobów zaburzeń miesiączkowania. U dziewcząt uważa się niekiedy pierwotny brak miesiączki – mamy spośród nim do czynienia, jeśli krwawienie nie pojawiło się pomimo przeprowadzenia przez nastolatkę 16. roku bycia. U osób wcześniej miesiączkujących jest czasem wtórny brak miesiączki, lub co najmniej sześciomiesięczna przestrzeń w krwawieniach. Rzadkie miesiączkowanie to zestawy mające bardzo niż 35 dni, z serii częste miesiączkowanie – cykle gorsze niż 21 dni.
Zaburzenia miesiączkowania dotyczyć mogą również bolesności miesiączek, ich obfitości czy towarzyszących im objawów niepożądanych. Nie dla wielu kobiet prawdą są miesiączki bolesne – choć w takich sytuacjach należy zgłosić się do ginekologa, który pomoże uporać się z takimi dolegliwości. U niektórych pań krwawieniom towarzyszą nudności oraz wymioty. Niekiedy miesiączki są bardzo drogie, w wyjątkowych przypadkach – bardzo małe. W jakiejś z aktualnych formie konieczna jest wizyta u ginekologa.
Zaburzenia miesiączkowania – przyczyny
Zaburzenia miesiączkowania mogą być przeróżne przyczyny – za jakimś razem do ich zawarcia potrzebny jest szereg badań, przede każdym hormonalnych. Do najczęstszych przyczyn zaburzeń miesiączkowania zdaje się jednak:
niewydolność podwzgórzowo-przysadkowa,
zaburzenia czynności osi podwzgórzowo-przysadkowej,
pierwotna niewydolność jajników,
choroby lub kupione uszkodzenia macicy,
guzy wydzielające prolaktynę,
zaburzenia funkcji podwzgórzowo-przysadkowej,
guzy pourazowe lub pozapalne uszkodzenia okolicy podwzgórzowo-przysadkowej.
Wśród pozostałych średnich i relatywnie często będących przyczyn zaburzeń miesiączkowania spotyka się wrodzony przerost nadnerczy, zespół policystycznych jajników, utrata wagi ciała (nierozsądne odchudzanie), nadczynność tarczycy, wady wrodzone pochwy i błony dziewiczej, infekcje narządów rodnych, stres, powikłania przebytych sposobów i operacji.